Pinoy Tradisyon sa pagpasok ng Bagong Taon

Karamihan sa ating mga Pilipino ay naniniwala sa mga pamahiin o kasabihan. Tulad ngayon papasok na naman ang bagong taon, at nandyan na naman ang mga Feng Shui expert na maraming dalang paala-ala at prediction para sa ating magiging kapalaran sa pagpasok ng new year. Ilan sa mga pinaniniwalaan nating mga Pilipino sa pagsalubong ng bagong taon ay ang pamimili ng prutas na bilog, pagsusuot ng mga damit na may larawang bilog o polka dots na tinatawag, at paglalagay ng mga barya sa mga bulsa at pagluluto ng mga pagkaing malalagkit, at nandyan din ang paglalagay ng mga perang papel at barya sa bawat baytang ng mga hagdanan ng ating mga tahanan. At ang isa pang pinaniniwalaan ng lahat ay ang pagsisindi ng paputok na pinaniniwaalang nagtataboy ng mga masasamang ispirito sa ating tahanan at pagtataboy ng kamalasan sa ating buhay. Ilan lang ito sa mga paniniwala natin mga Pilipino na dapat gawin tuwing sasapit ang new year at umaasa tayo sa pagsapit bagong taon ay limpak na limpak na swerte ang aakyat sa ating tahanan. At ako man ay naniniwala sa ganitong mga kasabihan at wala namang mawawala kung ating susundin. Pero paalala lang po wag rin po nating i-aasa sa mga Feng Shui lang ang ating swerte sa buhay lalo na sa pag pasok ng 2013, at kahit maganda ang nasasalamin ng mga Feng Shui expert sa ating kapalaran sa darating na taon na year of the water snake ay wag lang tayong maghintay o umasa dahil kasabay ng maganda prediction sa ating kapalaran ay dapat sabayan din natin ng pagsusumikap at pagkakameron ng pananalig sa Diyos at ito ang tunay na swerte na pede nating makamtan kung lagi nating gagawin sa buong buhay natin at hindi sa tuwing papasok lang ang bagong taon. Tandaan po natin na itoy pedeng gabay lang sa ating pang-araw-araw na buhay at mahalaga parin ang magsipag para sa  katuparan ng mga pangarap ng bawat isa sa atin.

Posted: Lakbay Lansangan

Rizal Day

Huling national holiday ng taon dito sa atin sa Pilipinas pagkatapos ng Christmas ay ang Dec. 30 dahil ito ang araw ng kamatayan ng ating pambansang bayani na si Dr. Jose Rizal. Binaril siya sa Bagong Bayan (Luneta Park) noong Dec. 30, 1896 dahil sa pakikipaglaban nya sa sa ating mga karapatan sa mga mapang-aping dayuhan, at dahil doon ay naging tinik si Rizal sa layunin ng pamahalaang kastila sa ating bansa kaya minarapat nilang ipapatay si Rizal, at ngayon siyay ating National Hero dahil sa kanyang mga ginawang magaganda at di mapaparisang pagmamahal sa ating bansa. Isa sa mga aklat na isinulat ni Rizal ay ang Noli Me Tangere at ang El Filibusterismo at ang mga nilalaman nito ay ang paglalarawan sa buhay at klase ng pamumuno ng mga kastila sa ating bayan kasama na dyan  ang mga pang-aapi at di makataong trato sa mga Pilipino. Lumipas ang mahabang panahon simula ng siyay barilin at sa ngayon ay patuloy pa rin nating pinag-aaralan ang buhay ni Rizal sa mga eskwelahan upang ipaala-ala sa atin ang kabayanihan at magaganda niyang aral para sa mga kabataan at sa darating pang henerasyon.

Ngayong taon po ika 116th death anniversary ng ating National Hero na si Dr. Jose Rizal. Sa tagal ng panahon na siya'y R.I.P. naisip ko sapat na ba na gunitain lang natin ang kanyang magagadang nagawa? sapat naba na basahin natin ang kanyang mga aklat at pag-aralan ang kanyang naging buhay noong siyay nabubuhay pa? May nagbago ba sa Pilipinas pagkatapos siyang barilin? Siguro may nabago nga naging National Hero siya at nakilala sa buong mundo ang kanyang kagitingan at katalinuhan. Kaya mas maganda siguro gayahin natin si Rizal wag lang puro pag-ala-ala lang sa kanyang mga magagandang ginawa noong panahon nya. Dapat gawin din ng bawat Pilipino ang mga kabutihan na ginawa nya para sa ating bayan. Sabi nga ni Rizal "Nasa Kabataan ang Pag-asa ng Bayan" kung nasa kabataan nga ang pag-asa ng bayan dapat panindigan nating mga magulang na wag maligaw ng landas ang ating mga anak sa hinaharap dahil sa ngayon talamak ang mga sindikato ng droga sa ating bansa na patuloy parin sa pag manufacture ng ipinagbabawal na gamot at isa sa mga mahal natin sa buhay o tayo ang isa sa maging target market ng produktong ito. Pero simple lang sana para matapos na ang ganitong sakit ng ating lipunang gingalawan. Maging mahigpit sana ang ating batas pagdating sa ganitong mga kaso.. IBALIK ANG BITAY. Dahil si Rizal nga hinatulan ng kamatayan dahil sa pakikipaglaban nya sa ating mga karapatan at pagmamahal sa ating lahi at bansa. Kaya panahon na para hatulan din ng nararapat na kaparusahan ang mga sisira sa ating kinabukasan na ipinaglaban ni Rizal.

Posted: Lakbay Lansangan

Salubong 2013

Masaya ang salubong sa bagong taon ng mga Pilipino taon-taon. Kaya naman after ng christmas celebration ay naka plano na sa bawat tahanan ang mga ihahanda para sa Media Noche ng pamilya. Pero karamihan sa ating mga Pilipino ay hindi sapat ang pagsalo-salo  ng pamilya sa Media Noche, dahil hindi kompleto pag wala ang paputok. Nakasanayan na nating mga Pilipino na salubungin ang bagong taon na may paputok na sinisindihan dahil naniniwala tayo na ito'y nagtataboy ng malas sa ating buhay. Maingay man at nagdudulot ito ng pulusyon sa ating kapaligiran ay posibleng sanhi din ng ating pagkakasakit, at di ito pansin ng karamihan sa atin. Nakuha daw nating mga Pinoy sa mga Chino ang ganitong tradisyon na sa tuwing sasapit ang new year ay pagsalubong sa pamamagitan ng pagpapaputok dahil sa paniniwalang magtataboy ito ng mga kamalasan sa ating buhay at kapalit ng di magagandang nangyari sa nakalipas na taon ay  siyang paniniwalang pagpasok ng swerte at bagong pag-asa sa ating lahat. Pero sa kabila ng ating mga paniniwalang ganito ay siya namang paghihigpit ng ating kapulisan sa mga ilegal na gumagawa at nagtitinda ng mga paputok dahil may pailan-ilan pa rin na nakakalusot dito. Sa ngayong sasapit na naman ang bagong taon at puspusan na naman ang paala-ala ng DOH at sa halip daw na magpaputok ay mag torotot na lamang at magsayaw ng gangnamstyle.
Saludo ako sa DOH sa kanilang mga kampanya para maibsan ang mga naaaksidente taon-taon dahil sa mga paputok. Pero simple lang sana kung talagang ayaw nila na may masugatan o maaksidente ipagbawal na sana ng pamahalan o bawiin na ng ating pamahalaan ang mga permit na issue sa mga manufacturer nito ng sa gayun sure na walang mapuputukan! Ganon lang naman ka-simple kaya lang di pede dahil sayang ang tax na binabayad din nila sa ating pamahalaan kaya final option ng DOH ay magbigay nalang ng paalala na wag magpaputok at sa halip ay gumamit nalang ng torotot at mag sayaw ng gangnamstyle...Imagine mo kung magsasayaw tayong lahat ng Gangnamstyle at iwas paputok ay siguradong lugi ang mga nagtitinda ng paputok. Kaya lets dance nalang sa pagsalubong ng bagong taon..Iwas disgrasya na environment friendly pa at bawas bad cholesterol pa sa ating katawan ang tutulong pawis sa bawat sayaw ng gangnamstyle. Para po sa lahat..MALIGAYA AT LIGTAS NA BAGONG TAON PO SA INYONG LAHAT. Welcome 2013

Posted: Lakbay lansangan 

Christmas is Over

Christmas is Over. Tapos na ang napakasayang simbang gabi, tapos na ang pakikipagsik-sikan sa mga tiange, malls at maging sa mga palengke na napakahirap mamili dahil sa dami ng tao. Talagang patunay lang sa isang bansang katoliko tulad ng Pilipinas ay higit na pinaghahandaan taon-taon ang araw ng pasko dahil ito ang kapanganakan ng ating Panginoong Hesukristo. At maging ako man ay isa sa mga nakipag-siksikan sa mga palengke para mamili ng mga inihanda sa Noche Buena. At sa ngayon tapos na ang Christmas  at kahit marami pa ring Pilipino na walang trabaho, maliit man ang  kinikita, hinagupit man ng bagyo at karamihan ay nawalan ng tirahan at kabuhayang pang-agrikultura, at ang iba naman ay nasunugan sa araw mismo ng kapaskuhan, at ang iba naman ay hiwalay sa pamilya tulad ng mga kababayan nating nasa ibang bansa na OFW ay hindi hadlang para di natin mairaos ang kapaskuhan. Dahil ang Christmas ay pag-alaala din sa ating panginoong Hesukristo dahil sa kanyang kabutihang loob at pagtubos ng ating mga kasalanan. Kaya kong ano man ang kalamidad o mga pagsubok sa ating buhay. May naihain man o wala sa nakalipas na Noche Buena ay wala paring dahilan para di natin salubungin ang kapaskuhan  ng may ngiti at puno ng pangarap at pag-asa na sana sa pagsapit ng bagong umaga ay mayroong bagong biyaya na ipagkakaloob sa atin. At hirap man tayo ngayon sa buhay ay wag tayong mawalan ng pag-asa at sa halip ay gawin natin itong inspirasyon para sa katuparan ng ating minimithing tagumpay. Para po sa lahat ng mga Pinoy! MABUHAY po tayong lahat at salubungin po natin ang 2013 ng may ngiti at positibong pag-asa na ito na ang simula ng bago nating buhay para sa tagumpay.

Posted: Lakbay Lansangan

Pili Lake

Isa rin ang Pili lake na narating ko sa aking pag lalakwatsa. Malaki ang lake na ito na matatagpuan sa Brgy. Pili, Mogpog, Mdque.  Malinis ang tubig, maraming wild bird, maraming punongkahoy at mga wild plants, at nasa paanan siya ng bundok at medyo mahirap siyang mapansin kong di mo sasadyain na puntahan. Hindi siya nakakatakot kung sakaling may bagyo o malakas na pag-ulan dahil di siya aapaw para makapag create ng malaking baha. Ang lake na ito'y medyo lubog at napapaligiran pa ng matataas na bundok at bangin at mabato ang paligid at umulan man ay hindi magdudulot ng aberya sa mga naninirahan dito. Nakakatuwang tingnan ang mga ganitong klase ng paligid lalo na kong itoy bahagi ng kalikasan na pedeng mapagkunan ng ika-bubuhay sa araw-araw. Kaya lang napansin ko sa haba ng panahon at sa dami ng naninirahan dito ay wala silang livelihood projects sa lake na ito para pagkakitaan o gawing agri-business. Sa pagkakaalam ko ang ating pamahalaan ay tumutulong sa mga gustong mag negosyo lalo na kong itoy sa agrikultura. Ang isa sa pedeng gawing negosyo dito ay ang pagtatayo ng palaisdaan at dahil ito'y tubig tabang o fresh water at pede dito ang bangus at tilapya. Sayang ang laki ng lake na sanay pinakikinabangan ng lokal na mamamayan. Sabi nga natin sa probinsya daw magsipag kalang ay di mo kakailanganin ang pera madalas. Dahil nandito ang tunay na likas yaman ng ating kapaligiran di tulad sa syudad na magulo na! ay puro pulosyon pa.

 

Posted: Lakbay Lansangan

Bus Segregation Scheme sa EDSA

 Ito ang BUS-A. Ito lang ang mga lugar sa kahabaan ng EDSA na pedeng magbaba ng pasahero at magsakay. Ito ang makikita natin sa mga unahan ng BUS na pumapasada sa EDSA may mga letrang sticker na nakadikit sa kanilang unahan. Ito ang bagong programa ng MMDA para mabawasan ang matinding trapik sa kahabaan ng EDSA, at ako man ay isa rin sa mga naiinis sa tuwing maiipit sa trapik na halos usad pagong. Para sakin maganda ang ipinatupad ng MMDA na bus segregation scheme  dahil dito unti-unti ng mababawasan ang trapik sa kahabaan ng EDSA. Sa ngayon marami pang nalilito lalo na ang mga pasahero dahil sa kalulunsad palang nito ay di maiwasang may mainis at magreklamo, pero sa-una lang naman ito at sa huli ay masasanay narin ang mga pasahero dahil kaayusan ang benipisyo nito sa mga motorista at maging sa mga pasahero dahil iwas trapik at tipid pa sa gas at di na kailangang maipit sa trapik ang mga pasahero lalo na sa mga rush hour. Sa programang ito ng MMDA ay madali rin mapapansin ang mga kolorum na pampasaherong bus na dumadaan sa EDSA. Sana maging kapaki-pakinabang ang bus segregation scheme na ito sa mga susunod pang mga araw, buwan at taon na lilipas at wag maging ningas kogon lang sila. At para naman sa mga driver SUV man o PUV maging patuloy po tayong maging disipinado sa ating mga lansangan ng sa gayon laging iwas aberya. Sumunod po tayo ng maayos sa batas trapiko dahil tayo rin ang unang apektado sa oras na tayo'y lumabag dito.

Posted: Lakbay Lansangan

Bahay sa Liblib

Simple, maliit, at halintulad sa bahay kubo ang tahanang ito na yari sa kawayan at dahon ng niyog. Isa ito sa mga nakita kong bahay sa lalawigan ng Marinduque sa aking pagbisita ng tatlong araw. Nakakatuwang pagmasdan dahil sa sariwang hangin at sa dami ng halaman at punong kahoy sa paligid  ay siyang nagbibigay lilim at lamig ng klema at sariwang simoy ng hangin na iyong malalanghap. Ang ganitong tahanan ay na napakasimple at napakalayo ng desenyo sa mga bahay sa syudad ng kamaynilaan. Kung sa syudad ay konkretong tahanan at bato ang ating makikita ay ganito naman ang mga tahanan sa liblib na lugar ng mga probinsya na malayo sa kabihasnan. Simple rin ang pamumuhay nila dito, ang  pagtatanim at pagkokopras ng niyog ang pangunahing produktong pinagkakakitaan ng lalawigan. Sabi nga nila sa probinsya daw ay magtanim kalang at maging masipag ay di mo kakailanganin madalas ang pera dahil sa lawak ng lupain na pedeng taniman ng gulay at palay ay sapat na para di na mangibang bayan dahil sa agrikultura ng probinsya ay sapat na rin para mapagkunan ng kabuhayan sa araw-araw.

 

Posted: Lakbay Lansangan

Remembering Christmas

Nakakamis ang kamusmusan sa tuwing sasapit ang Pasko. Naalala ko tuloy ang pangangaroling, at pagtangap ng mga regalo sa mga Ninong at Ninang. At pagsabit ng medyas sa bintana bago mag Noche Buena dahil sa paniniwalang dadaan si Santa Claus na may dalang mga laruang regalo at maglalagay sa medyas kong isinabit. At sa pagising ko sa umaga ay dali-dali kong titingnan ito at totoo nga na dumaan si Santa dahil sa regalo na nakuha ko sa loob ng medyas. Ito ang mga nakakatuwang karanasan ko sa tuwing sasapit ang kapaskuhan noong akoy musmos pa lamang. Ang sarap alalahanin ang pagiging bata, siguro dahil ramdam na ramdam ko ang pasko at masayang ipagdiwang dahil narin sa mga inihahandang pagkain ni Inay at Itay, at mga regalong galing kay Ninong at Ninang at gayun din sa mga Tita at Tito. At nakakamis din ang simbang gabi na kasama ko si Inay na hawak-hawak ako sa kamay dahil sa kakulitan ko ay baka mawala ako sa kanyang paningin kaya kong hawakan ako'y  halos itali sa kanyang beywang. Ito lang mga karanasan ko noong paslit palang ako sa tuwing sasapit ang kapaskuhan, masaya at nakakatuwang alalahanin dahil ilang tulog nalang ay sasapit na ang pasko. At isa sa mga napakahalagang holiday sa ating bansa at sa isang kristyano-katoliko ang christmas celebration.

 

Posted: Lakbay Lansangan

New Bataan, Compostela Valley (Iniwan ni Pablo)

Isa na namang matinding kalamidad ang dinaranas sa kasalukuyan ng ating Bansa at ito ang iniwan ng bagyong Pablo sa Katimugang bahagi ng Pilipinas at isa sa mga probinsya na may malaking pinsala ay ang New Bataan, Compostela Valley. Wasak ang mga kabahayan at milyong kabuhayan sa agrikultura ang sinalanta ng bagyong ito at kasabay ng pagkawasak ng kabuhayan at mga inprastraktura ay siya ring pagtaas ng bilang ng mga namatay at umabot na ito sa tatlong daan mahigit. At ito ang pinakamasakit para sa mga kaanak ng mga namatay. Nakakalungkot isipin ang mga trahedyang ganito na dulot ng kalikasan ay pede nating ikamatay o ng ating mga mahal sa buhay sa isang iglap lamang. Pero ayun sa report isa daw sanhi ng malakihang pagbaha at landslide ay ang mga small scale mining o yong mga mamamayan na patuloy parin sa pagmimina kahit na ito'y ipinagbabawal na ng lokal na pamahalaan. At ang isa pa daw ay ang mga ilegal na pagputol ng mga kahoy sa kabundukan at ang nakakagulat pa dito ay may mga pulitiko daw na sangkot dito.! Totoo kaya ang mga report na ito.!? Pero para sakin di na bago ang ganitong mga balita lalo na ang ganitong trahedya, di na tayo nadadala sa bagsik at higanti ng kalikasan. Sabi nga natin basurang itinapon mo sa di tamang tapunan ay babalik sayo. At ang kahoy na pinutol mo ay siyang papatay sayo. At tulad ng nangyari sa Compostela Valley mga malalaking kahoy na galing sa kabundukan na inanod ng baha papunta sa kapatagan na siyang humambalos sa mga kabahayan at sanhi din ng pagkawala ng maraming buhay. Tandaan natin ang kalikasan ay di tulad ng tao na pede tayong humingi ng tawad sa oras na tayo'y magkamali. Dahil ang kalikasan kapag sinira  ng sino man ay tiyak matindi ang balik para sa lumapastangan dito at maging sa kahuli-hulihan nating lahi ay posibleng madamay pa sa kalamidad na pedeng mangyari kong patuloy na mangyayari ang ilegal pag mimina at pamumutol ng kahoy sa kabundukan. Sanay maging bagong paala-ala at mag-silbing babala para sa ating lahat ang trahedyang iniwan ni Pablo.

Posted: Lakbay Lansangan

Manila Zoo

First time kong makapsok sa Manila Zoo with my wife and my kids. Nakakatuwang tingnan ang mga ibat-ibat klaseng ibon dito may malaki, maliit at sari-saring kulay. Aliw na aliw ang mga anak ko habang nakikita nila ang paglipad sa malaking hawla ng mga ibong tulad ng Parot at ibat ibat klaseng Wild Dove at gayun din ang Agila at Lawin. Nakakaaliw din pagmasdan ang napakalaking Elepante at nakakatuwang kunan ng larawan habang kumakain ng damong talahib. At ang mababagsik na mga Tigre at gayun din ang mga maliliit ng Unggoy na nakakaaliw pagmasdan habang kumakain, at nakikipaghabulan sa kanyang mga kasamahan. May crocodile din dito kaya lang di tulad ng laki ng sa Palawan at maaring baby crocodile palang ang nandito sa Manila Zoo . At ang di mawawala ang Ahas na sa Sawa o Phyton na pinagkakaguluhan ng lahat dahil karamihan ng mga visitors ay gustong magpakuha ng larawan kasama ang Phyton. 

Malaki ang Manila Zoo at may mga palaruan din dito ang mga bata at kong pagod na ang Pamilya sa paglilibot ay pede namang maglaro ang mga Kids  dahil marami rin ditong palaruan para sa mga bata. At meron din maliliit na tindahan at sa oras na magutom ka ay may makakainan ka.Ok din ang public toilet malinis at walang bayad unlike sa iba na kailangan mong magbayad ng konting barya para makagamit ng toilet. Ang Admission fee dito ay 40.00 ph sa adult at 20.00 ph sa mga kids. Kahit sino afford ang ganitong presyo at magandang ma-experience din minsan na mamasyal sa Zoo at wag laging sa Mall dahil minsan masarap din mamasyal sa mga lugar na may makukuha tayong mga bagong information lalo na sa mga animals at ito'y dagdag kaalaman para sa atin at gayun din sa ating mga mga Kids.

Posted: Lakbay Lansangan

 

 

Dead River

Akala ko noong una sa Metro Manila lang marumi ang mga ilog pero kahit sa mga karatig probinsya din pala ng Metro Manila ay meron ding matatawag na dead river at masasabi nating wala ng silbi ang tubig na dumadaloy dito dahil wala ng posibleng mabuhay na pede nating mapakinabangan tulad ng isda o laman tubig na pede nating ikabuhay sa araw-araw. At dahil sa dumi at baho ng amoy ng ilog na ito ay ano pang silbi nito sa ating pang-araw araw na buhay? Gustuhin man nating ibalik ang dating linis at bango ng halimuyak ng mga ilog na tulad nito ay malabo na rin itong maibalik dahil narin sa mga taong naninirahan na malapit sa ilog na walang disiplina at kahit kelan ay di pinahalagahan ang ating Ilog. Sa ganitong sitwastyon ang pede nalang nating gawin para sa kaligtasan ng bawat isa pagdating ng tagulan ay wag nalang tapunan ng basura ng sa gayun sa pagsapit ng tag-ulan ay di magbara at dumaloy ng maayos ang tubig para di tumaas ang baha na pedeng makaapekto sa atin. At ito nalang ang pede nating gawin sa mga dead river wag ng tapunan ng basura at linisin nalang ang paligid nito kahit maitim man ang dumadaloy na tubig dito ay pede pa nating tiyakin na di ito magiging sanhi ng malakihang pagbaha sa pagsapit ng tagulan na posibleng maging dahilan ng pagkawala ng ating mga kabuhayan at minsan pa ay ang pagkawala ng ating buhay.

Posted: Lakbay Lansangan

Thanks sa mga Nanay

Ito ang simple at pangkaraniwang breakfast nating mga Pinoy sa araw-araw. May pritong hotdog, at patatas with itlog at kung di naman plain rice ay sinangag na kanin o garlic rice.  At kasabay sa bawat subo ng agahan ay sabay higop din ng mainit kape o gatas  ay sulit na ang unang meal ng isang araw. Ang breakfast daw ang pinakamahalagang meal natin sa isang araw dahil ito ang magbibigay lakas sa ating katawan bago sumabak sa trabaho at maging sa pagpasok sa eskwelahan kaya wag na wag nating itong ibabalewala. Kaya lang mahirap din gumising ng maaga para mag prepare ng breakfast dahil nasubukan ko na rin ito. Ang paggising ng maaga para maghanada ng agahan ay madalas gawin ng mga Nanay ng tahanan at talaga namang todo aga nilang gumising para makapag luto para sa agahan ng kanilang asawa na papasok sa trabaho at gayun din sa mga anak na papasok sa eskwlela. Bilang haligi ng tahanan napansin ko kahit antok at hirap gumising sa umaga ang aking asawa ay pilit nyang ginagampanan ang responsibilidad nya bilang isang Nanay. At sa pagsapit ng pagbubukang liwayway ay ito ang major task nya  ang mag prepare ng aming almusal at sa simpleng almusal na kanyang inihahain ay ito lang ang masasabi ko "Thank You sa bawat umaga ng pagising ko at ng aming mga anak na may nakahanda ng agahan at simple man ay alam ko na bukal ito sa kanyang puso, at hirap man siyang gumising sa umaga ay pilit nyang ginagawa ay hindi dahil sa kanyang pagiging Ina ito ay dahil sa kanyang pagmamahal sa amin. At dahil dyan I really appreciated and Million Thanks para sa pinakamamahal kong asawa at gayun din sa lahat ng mga Nanay ng tahanan".

 

Posted: Lakbay Lansangan

Malala Yousufzai

MALALA - Girl Heroine Shot By Taliban.
 

Malala Yousufzai, the 14-year-old Pakistani schoolgirl shot in the head by the Taliban, has every chance of making a "good recovery,"

British doctors said on Monday as she arrived at a hospital in central England for treatment of her severe wounds.

Post ko lang ito kc nakakainspire si Malala ang batang babaeng  Pakistani na nabaril ng Taliban. Ako'y naaawa sa nangyari sa kanya dahil sa kabila ng kanyang pagsusumikap na makapag tapos ng pag-aaral ay sadya siyang binaril  ng Taliban dahil sa pagsuporta nya sa pagsulong ng edukasyon sa mga kababaihan sa Pakistan. At di rin nagtagal siyay pumanaw din dahil sa tama ng  bala sa kanyang ulo. At lalo akong humanga sa kanya ng sabihin nyang " I DONT MIND IF I HAVE TO SIT ON THE FLOOR AT SCHOOL. ALL I WANT IS EDUCATION. AND I'M AFRAID OF NO ONE". Di ko tuloy maiwasang maikumpara siya sa ilang kabataang Pilipino na sa kabila ng paghahanap buhay ng kanilang mga magulang para lang maitaguyod at makapagtapos ng pagaaral ay siya namang pagbulakbol at pagkalulong sa masamang bisyo at pag-barkada na sa halip ay nasa loob ng paaralan para magaral. At di ko rin maiwasang maikumpara si Malala sa mga taong laging bumabatikos sa kalidad ng ating mga School Facility na sa tuwing magbubukas ang klase taon-taon ay maraming reklamo dahil sa kakulangan upuan , kulang sa classroom at dahil dito ang iba ay nagkaklase sa ilalim ng mga punong kahoy na nasa loob ng eskwelahan at ito'y ilan lamang na pangunahing mga problema sa ating pampublikong paaralan sa tuwing magbubukas ang klase. Pero para sakin lang naman di naman nagpapabaya ang DepEd at ang ating pamahalaan sa ganitong mga kaso, kaya nga puspusan ang ating gobyerno na makalikom ng malaking pondo para matugunan ang public needs tulad nalang ng mga School Facility natin. Sana lang naman maging halimbawa si Malala Yousufzai sa ating lahat na kahit umupo daw siya sa sahig ng eskwelahan basta makapagaral lang ay kanyang titiisin dahil para sa kanya ang Edukasyon ay mahalaga lalo na sitwasyon ng kanilang Bansa sa kasalukuyan. Nakaka inspire ang ganitong bata at dapat talagang tularan at bigyan ng papuri ng sa gayon siyay makilala at maging halimbawa sa lahat. Kaya para kay MALALA YOUSUFZAI sanay maging huwaran ka sa iba at sa buong Mundo.

Posted: Lakbay Lansangan

Yosi at Alak

Bakit nga ba may mga taong naging bisyo ang paninigarilyo? Alam naman natin na sandamakmak na nga ang anunsyo ng publiko at kahit ang mismong gumagawa ng produktong ito ay may mga paalala sa mga pakete at kaha na mapanganib sa kalusugan lalo na sa mga minor de edad. Alam naman natin na ang paninigarilyo ay walang maitutulong sa ating kalusugan bagkus lalo pa itong magdudulot ng di magandang epekto sa ating katawan lalo na sa ating baga at pangunahing sanhi din ito ng sakit sa Puso. Maaring tama nga ang sabi ng ilan na ang paninigarilyo daw ay walang pinipiling estado ng pamumuhay mayaman ka man o mahirap, may pinag-aralan man o wala basta kaya ng bulsa mo na bumili ay walang dahilan para di tumikim ng paulit-ulit. At kung makahiligan mo na ito at gawing bisyo ay wala kang takas sa posibleng pagkakasakit kung di sa ngayon ay baka sa susunod na mga taon ay magsimula na ang di magandang epekto nito sa iyong kalusugan. Sa ngayon aprobado na ang Sintax Bill o ang pagpataw ng karagdagang buwis sa mga produktong sigarilyo at kasama din dyan ang alak.  Ito ang naging final option ng ating mga mambabatas at ng ating gobyerno para makalikom ng malaking pondo. At ang mataas na porsyento ng kikitain dito ay mapupunta sa budget ng Department of Healt dahil daw sa dami ng mga Pilipinong nagkakasakit kada taon sanhi ng sobrang paninigarilyo at paginom ng alak. Isa rin sa mga dahilan kung bakit itinaas ito ay para makaiwas o mabawasan ang mga smoker ng sa gayon instead sa sigarilyo at alak mapunta ang kanilang pera ay manghihinayang  ang mga ito dahil sa taas ng presyo. Pero marami parin ang kontra sa Sintax Bill na ito lalo na ang Anti-Smoker group na mas naniniwala daw sila na mababawasan ang mga Smoker kung ang isang kaha daw ng sigarilyo ay nagkakahalaga ng dalawan libong piso. At napansin ko may point din naman sila dahil kong talagang hindi makaiwas ang iba sa ganitong bisyo ay mapipilitan silang umiwas dahil na rin sa taas ng halaga. Pero para sa akin itaas man o hindi ang presyo ng alak at sigarilyo kung responsable ka at mabuting mamamayan ng ating Bansa ay di mo gagawin ang alam mong makakasira ng iyong kalusugan at the same time posible rin madamay ang iba sa bisyong ginagawa mo. Dahil ako hate ko ang yosi dahil kahit kelan walang magandang naidudulot ito sa ating kalusugan. Kaya para sa akin dapat edukasyon at disiplina para makaiwas sa mga bisyong walang kapaki-pakinabang at mangyayari lang ito sa tulong ng ating mga sarili.

 

Posted: Lakbay Lansangan

Love Birds

Nakakatuwa daw mag-alaga ng Love Birds.! Nakakulong man sila sa maliit na Hawla at pakampay kampay gamit ang kanilang pakpak ay nakakaaliw naman daw itong pagmasdan lalo na kung kasabay ng galaw ay maririnig mo rin ang kanilang paghuni. Naalala ko tuloy noong nasa Grade School palang ako sa aming Probinsya libangan ko rin pag walang pasok ay pumunta ng gubat para manghuli ng mga Wild Birds. Dahil hilig ko mag-alaga ng mga hayop at halos lahat yata ng klase ng Ibon sa aming Probinsya ay hinuli ko at sinubukan kong mag-alaga at mag-paamo. Aliw na aliw ako sa mga Ibon siguro marahil silay mga nilikha na may kakaibang kulay ng balahibo, sari-saring laki, at may pakpak upang makalipad at napakadali para sa kanila ang lumipat sa ibang lugar kung saan man nila gustuhin at maging tao man ay nangangarap din na sana tayo rin ay nilalang ng Diyos na may pakpak, at dahil dito kaya siguro nakahiligan ko ang ganitong klaseng uri ng hayop. Kaya lang nakakalungkot din para sa kanila dahil tayo man ang ilagay sa Hawla at i-display sa Commercial Area para ibenta at alagaan ng kung sino-sino para ipalamuti sa bahay at gawing aliwan ng iba ay masakit din sa kanilang kalooban kahit di natin nakikita at naiintindihan ang kanilang nararamdaman. Ang paghuli sa isang Ibon at ikulong sa Hawla ay parang tao rin na nakabilango kaya lang ang pagkakaiba nila ang taong nakakulong ay may kasalanan at may takdang panahon kung kelan siya lalaya. At ang ibon naman ay nakakulong na hinuli ng tao ay walang kasalanan at walang itinakdang panahon kong kelan ito makakalaya swerte nalang kung mkatakas ito sa mga rehas ng Hawla na kanyang pinagkakakulungan. Post ko lang ito dahil sumusuporta po ako sa mga organization tulad ng "The Philippine Animal Welfare Society" or (PAWS) na pangunahing layunin ay mabigyan ng karapatan ang mga animals na makapamuhay na malaya tulad din nating mga tao at mababang uri man sila ng nilalang hangad din nilang mabuhay ng maayos, malaya, at ligtas sa kanilang paligid na ginagalawan.

Lakbay Lansangan

Minute Burger

Di natin maikakaila na tayong mga Pinoy ay mahilig sa Burger Sandwich at makikita naman natin maging sa pangunahing Food Establishment sa atin ay mga Sandwich ang pangunahing produkto dito at talaga namang patok sa mga Pinoy. Masarap ang burger dahil gawa ito sa Beef kadalasan, at minsan ay gawa din sa Chicken meat pero higit na mas masarap kong ito gawa sa Beef at napaka easy lang ang preperasyon nito. Sa ngayon nagsulputan na dito sa atin ang ibat ibang popular American Food Chain at di nawawala sa kanilang Menu Board ang Sandwich kabilang na dyan ang Burger, hotdog, Chicken and Tuna sandwich. At lahat ng itoy kuhang-kuha ang timpla para sa panlasang Pinoy at maging ako man ay takam na takam din at aminado akong kinahihiligan ko rin ang mga ito sa tuwing akoy mapapapasyal sa mga Mall. Minsan napapasyal ako sa City of San Fernando, Pampanga at napasin ko ang isang outlet ng Minute Burger sa may sidewalk at napansin ko na  kahit ganito ka simple ay patok sa mga dumadaan dahil sa amoy ng nilulutong Beef Patties ay nakakaakit na, at ako man ay napabili din at talaga namang masasabi kong masarap din at pang world class ang lasa at maipagmamalaki natin sa iba dahil ang Minute Burger ay made by Pinoy and own by Leslie Corporation at matagal na rin pala itong nag-ooperate at dekada na rin ang lumilipas ay nananatili silang  nasa Burger Business dahil narin sa kanilang produkto na di malimut-limutan ng kanilang mga customer dahil sa lasa na talaga namang masasabi ko na the best din ito sa panlasang Pinoy.

Posted: Lakbay Lansangan

Sari-Sari Store

Isa sa madaling negosyo sa atin ay ang pagtatayo ng Sari-Sari Store. At halos na yata ng Barangay sa buong kapuluan ng Pilipinas ay di nawawalan kahit isang tindahan na tulad ng Sari-Sari Store. Ang mga pangunahing mabibili natin dito ay mga basic needs natin sa araw-araw tulad ng bigas, noodles, incan food, sabon at shampoo, at kasama na rin dyan ang softdrinks at Electronic Load sa ating mga mobile Phone. At kong sa halaga ng paninda kumpara sa Supermarket o sa mga malalaking grocery na nasa Town Proper ay medyo mataas ng konting halaga ang nasa Sari-Sari Store dahil itoy retail ang selling at hindi Whole sale tulad ng sa Supermarket at malalaking Grocery Store. Pero kayang-kaya parin naman ang presyo para sa Masa at malaking tulong ito para sa mga customer dahil kung kunti lang naman ang iyong bibilhin ay di na kailangang pumunta sa Town Proper dahil sa Sari-Sari Store ay mabibili na rin natin lalo na kung di naman karamihan ang ating bibilhin. Sa ibang bansa na aking napuntahan walang mga Sari-Sari Store na tulad ng sa Pilipinas kung mag grocery ka kelangan mo pang mag travel papunta sa Town Proper para don ka mamili ng mga pangangailangan mo sa pang-araw-araw at kung wala kang sariling sasakyan kelangan mo pang mag taxi or sumakay ng coaster or Mini Bus lalo na kung may kalayuan ito sa resedential place na iyong tinutuluyan. Sa ganitong pagkakataon di ko maiwasang makumpara sa Pilipinas ang estado ng aking lugar dito sa ibang bansa, dahil kumpara sa Pilipinas ay madali ang akses sa mga bagay na gusto mong gawin o gusto mong bilhin at halos lahat ng kailangan mo ay madali mong makuha o mabili nasa probinsya ka man o sa syudad lalo na kung ito'y gamit natin sa pangaraw-araw. Sa ngayon madalas kong nasasabi na iba talaga sa Pilipinas..The BEST dahil simpleng Sari-Sari Store lang ay malaki pala ang naitutulong sa atin, at ito'y naapreciate ko simula ng akoy magabroad at kahit maliit na negosyo lang ang Sari-Sari Store at di man kalakihan ang kinikita nito ay masasabi kong mas higit silang kapaki-pakinabang din sa kumunidad dahil instant akses agad ito sa mga pang araw-araw nating pangangailangan at bukod pa dyan ay pede rin utangan paminsan minsan...

Posted: Lakbay Lansangan

Dolyar sa Disyerto

Naranasan nyo na ba ang alikabok ng Sand Storm sa disyerto ng Middle East o sa bahagi ng Africa? Ang init ng araw habang naglalakad ka papunta sa jobsite? Ang kakaibang klema ng kapaligiran na di natin kinagisnan? Bilang isang OFW walang summer o winter o sandstorm para sumabak sa trabaho sa araw-araw dahil sa bawat sandali sa abroad ay mahalaga at di mo kailangang tumambay dahil bawat oras dito at pawis na ilalabas ng katawan mo ay Dolyar ang kapalit. Ganito sa abroad bago sumikat ang araw sa umaga ay dapat nakaligo kana dahil ilang minuto lang pagkatapos ng almusal ay sasabak na sa trabaho at kadalasan mahaba ang oras sa trabaho kaysa sa pahinga. Pagpasok mo ng alas singko o alas sais ng umaga ay madalas Alas Otso pa ng gabi ang labas sa trabaho at ang iba minsan ay umaabot pa ng alas Dyes ng gabi dahil iniisip ng maraming OFW sayang din ang overtime dahil karagdagan remittances din ito para sa Pilipinas at kahit pagod na pagod na sige parin dahil sayang ang Dolyar, sabi nga nating mga Pinoy masamang tumanggi sa grasya at basta kaya pa ng katawan sige lang kayod kalabaw dahil sa Dolyar. Ikain mo lang ng maraming kanin at nilagang baka na kadalasang inihahain ng mga Catering Services sa mga konstraksyon worker ay pawi na ang maghapong pagod sa trabaho at pagkatapos kumain ay isang stick ng yosi bago tuluyang matulog ay sapat na para maibasan ang maghapong pagbilad sa ilalim ng araw. Masarap na mahirap ang pagiging OFW. Masarap dahil paunti-unti posibleng matupad mo ang pinapangarap mo para sa iyong Pamilya una na dyan ay makapag-aral sa magandang eskwelahan at mabigyan ng sapat na kaalaman ang iyong mga anak. At pagkakameron ng maayos, malinis at maipagmamalaking tahanan. At ang maganda pa ay kung masinop ang taong hahawak ng dolyar mong ipinapadala ay maaari ka pang makapag negosyo pagkatapos mong maging OFW dahil kahit ako ayaw kong tumanda sa abroad kaya ngayon palang hangat bata pa at malakas pa ang tuhod ay todo ipon din para makapag pundar ng negosyo. At ang mahirap naman sa pagiging isang OFW ay malayo sa Bayang pinagmulan, gustuhin mo mang mayakap ang pinakamamahal mong asawa at mga anak ay wala sila sa tuwing uuwi ka ng bahay at maswerte nalang kung may unlimited wi-fi sa iyong accomodation at pede mong matawagan sa skype at makita sa webcam ang iyong pamilya pero kong wala dagdag homesick pa ito at gastos din dahil obligado ka pa na bumili ng load sa mobile phone para madalas kang makatawag sa Pilipinas. Nakakaboring din sa abroad lalo na kong kain, trabaho, bahay lang umiikot ang buhay mo sa buong panahon ng pananatili mo dito. Sa karanasan ko sa abroad naka landbase ako sa AFRICA and for safety reason maraming pagkakataon na di kami pinalalabas ng aming Kompanya para lumuwas ng Village para makapamili ng food o kahit ano na magustuhan namin  sa kadahilanan na maraming cases na di magandang ginagawa ng mga local people para sa tulad kong foreigner at marami ng kaso ang ganito na aking nasaksihan, at para sa kaayusan ng lahat standby lang kaming mga OFW sa accomodation dahil ito ang advice ng aming Administration. At sa buong kontrata ko bihira akong makapunta ng bayan at mabibilang lang sa daliri ang araw at petsa ng akoy makapunta ng Village o Town proper. Tayong mga Pinoy masayahin, mahirap man tayo o mayaman ay di nawawala sa pang araw-araw nating buhay ang entertainment. Mahilig tayong maglibang pagkatapos ng maghapong trabaho para mawala ang stress, at kung may pera tayo di natin maiwasang mag shopping ng bagay na magustuhan natin lalo na kong itoy gadget o damit. Pero sa lugar na napuntahan ko dito sa AFRICA wala akong napapaglibangan maliban nalang sa loptop ko at swerte rin kung makasagap ako ng Free Wi-fi connection pero kong wala ay magtiis sa paulit-ulit na pilikula ni Bea Alonso at Jhon Lyod Cruz na nasa hard drive ko na madalas kong panuorin sa oras na wlang ginagawa at sa paulit-ulit na panunuod ay kabisado ko na yata ang mga dialog sa pilikulang ito.! Ganito ang buhay karanasan ng mga OFW dito sa Africa na isa ako sa mga nakakaranas. Pero sa kabila ng hirap, lungkot, pagod at stress sa trabaho, at kahit nagkakasakit din minsan, kasabay pa dyan ang pabago-bagong panahon lalo na pagsapit ng taglamig at ang alikabok ng sandstorm mula sa disyerto ng Sahara na kulay kalawang ang paligid na posibleng sakit sa baga kapag nalanghap mo ito, at kasabay din nyan ang araw-araw na pagkain ng karneng baka na madalas sa isang Lingo ay hindi maganda sa kalusugan dahil sa bad kolesterol nito sa ating katawan. Ilan lang ito sa mga tipikal na nararanasan ng isang OFW na ang trabaho ay sa Konstraksyon at kahit anong hirap ay pilit titiisin dahil sa DOLYAR. At kahit maalikabok, mainit, malamig, walang halaman o puno na nasisilungan at kahit langit at lupa lang ang makikita mo sa maghapon at paglubog ng araw sa Disyerto ay maliwanag naman ito na pagdating ng ika labing lima at katapusan ng Buwan ay DOLYAR para sa ating Pamilya sa Pilipinas.

 

Posted: Lakbay Lansangan

I'M MADE BY PHILIPPINES

Sa buong mundo marami na ang kontribusyon ng mga Pilipino lalo na pagdating sa trabahong mabibigat tulad ng pagiging isang Konstraksyon Worker at kong mapapansin natin halos karamihan ng mga malalaking Inprastraktura tulad ng mga Hotel, mga Malls, at mga Planta lalo na sa Gitnang Silangan, sa Russia, hangang sa Africa at sa iba pang bahagi ng mundo ay kabilang ang mga Pilipino sa may malaking porsyento sa pag-build up nito. Ang mga Planta ng langis, Petrol at maging ang Liquified Natural Gas (LNG) ay halos mga Pinoy ang gumawa nito lalo na sa Gitnang Silangan at kabilang dyan ang magagaling nating mga Pinoy Engineers, mga Arkitek, mga Skilled worker, at maging mga Clerical Staff na di mapapantayan ng sino man ang kakayahan, talino, at husay sa trabaho. Angat ang Pinoy pagdating sa talino at diskarte sa trabaho kumpara sa ibang lahi kaya di ako nagtataka kahit napakalayo natin sa Middle East sa Africa o sa Russia ay patuloy parin ang oportunidad at tiwala sa mga Pinoy ng mga Foreign Employeer na maging bahagi tayo ng kanilang Proyekto lalo na pagdating sa Konstraksyon. At gayun din ang iba pang mga Overseas Filipino Worker natin na hindi man sa konstraksyon ang trabaho ay mas higit na di mapapantayan ang kanilang serbisyo tulad na lang ng mga Doctor, Nurse, Caregiver, mga Seaman na naglalayag sa ibat ibang panig ng karagatan ng mundo,  at gayundin sa ating mga kababayang mga Domestic Helper na may malaki rin dolyar na ipinapadala sa ating Bansa. Lahat na yata ng klase ng trabaho sa ibang bansa ay pinasok na ng mga Pilipino at patunay lang ito na kahit anong trabaho madali man o mahirap ay kayang kaya ng Pinoy basta ito ay maayos at marangal ay walang dahilan para hindi ipagpatuloy dahil narin sa kikitaing Dolyar. At ang Dolyar na kinikita ay malaking tulong sa ating Pamilyang nasa Pilipinas at dagdag rin ito sa malilikom na dolyares ng ating Bansa, at hindi lang ating Pamilya ang natulungan maging ang ating Pamahalaan ay makikinabang din sa ating remittances at dahil dito masasabi ko na sa kabila ng hirap at lungkot ng mga Overseas Worker sa ibat-ibat panig ng mundo ay may malaki silang kontribusyon di lang sa ibang lahi o Bansa na kanilang pinaglinkuran ay gayun din maging sa Bansang pinagmulan. Kaya bilang isang OFW at bilang isang Pilipino, ikinararangal ko ang tiwalang ibinibigay sa atin ng mga Foreign Employeer dahil sa tiwala nila patunay lang ito na the best ang Pinoy pagdating sa trabaho at kasabay din nyan ay ang ating karisma dahil narin sa ating pagiging hospitality...at bilang ako...! Im proud Pinoy dahil I'M MADE BY PHILIPPINES.!

Posted: Lakbay Lansangan

UPLOAD+SHARE=12 YEARS IN JAIL

May facebook account kaba or ano mang social networking ang meron ka? Ingat lang sa pag post ng mga mensahe, larawan at video's, at ingat din sa pag share dahil pag nagkamali ka baka city jail ang bagsak mo. Ito ang bagsik ng bagong batas natin na "CYBERCRIME LAW" at napapaloob dito ang pagbabawal sa mga mapanirang inpormasyon tulad ng mensahe, larawan o video na inilagay sa internet na laban o pambabatikos sa isang tao, sa isang lugar, maging sa ating gobyerno o sa ating bansa. Ang pagupload ng mga mapanirang photo's and video's, at mga nakakainsultong larawan na madalas pagtawanan at i-share at i-like sa mga social networking site ay saklaw ng batas na ito. At isa sa mga madalas gawan ng kalokohan ay ang mga popular personalities ng ating bansa nangunguna na dyan ang ating mga local celebrity, mga tao sa gobyerno, o mga pulitiko o maging mga indibidwal na pangkaraniwang tao, kilala man o hindi sa ating lipunan. Ang website hacking ay solidong kaso na matatawag ding cyber crime at kung sino mang gagawa nito sa kasalukuyan at sa hinaharap ay mananagot sa batas.Sa ngayon naglabas TRO ang Korte Suprema para sa Implementasyon ng bagong batas na ito at posibleng sa sunod na taon sa unang buwan ay tuluyan na itong maipatupad. Pero sa kabila ng TRO na inilabas ng Korte Suprema ay patuloy parin ang mga pagtutol sa mga social networking site at maging sa mga lansangan na hangad ng nakararami ay ipawalang bisa ang batas na ito. Isa daw sa mga dahilan ay ang posibleng pag kontrol sa ating kalayaan sa pamamahayag ng ating opinyon at idea sa ating lipunang ginagalawan. Tayo ay nasa malayang bansa at bilang malaya ay may kalayaan din dapat tayong maghayag ng saloobin hindi lang para sa isang tao kundi gayun din sa ating pamahalaan, sa lipunan, at sa mga pangyayaring usaping pampulitika sa ating gobyerno o sa ating bansa.

Posted: Lakbaylansangan

SEKYU

Napanuod ko sa 24 oras ang balitang ito kahapon at involve dito ang dalawang Sekyu sa magkaibang kaso at magkaibang lugar. Nakakabahala ang ganitong mga insidente dahil kung sino pa ang ating pinagkakatiwalaan ay siya pa pala ang gagawa sa atin ng di maganda. Tulad ng kaso ng isang sekyu walang takot at konsensya nyang ginawa ang pagnanakaw sa isang kotse na naka-park malapit sa gate ng isang subd. na kanyang pinaglilingkuran kaya lang di yata nya napansin na may CCTV Camera sa paligid at kung gaano nya kabilis ginawa ang pagnanakaw siya ring bilis ng pagkakaaresto sa kanya at sa ngayon kasalukuyan na siyang

nakakulong. At ang isang kaso naman ay ang pamamaril ng isa ring sekyu sa isang residente ng subd. na kanya ring pinaglilinkuran at dahil dito dead on the spot ang kawawang residente...Ikaw ba naman ang paputukan ng shot gun sa bibig... Ewan ko lang kong mabuhay kapa.!

Pero ano man ang dahilan kung bakit nya ito binaril, kung binastos man siya, o pinagsabihan ng di magandang salita, o may ginawang paglabag ang kawawang residente ay di parin dahilan ito para banatan nya ng shot gun sa bibig. Nakakatakot ang ganitong mga pangyayari na di natin inaasahan at kung sino pa ang lubos nating pinagkakatiwalaan ay siya naman palang aabuso at magsasamantala sa atin at pagminalas-malas ka pa ay baka mauwi sa katapusan ng iyong buhay. Pero hindi ko naman sinasabi na ang lahat ng sekyu ay ganito ang paguugali, sadyang may pailan-ilan lang na natutukso at nakakagawa ng krimen. Pero sana wag nating sabihing tao din sila na nagkakasala ang point dito nasa serbisyo sila at dapat nasa matinong pagiisip at di dapat nila naiisip ito bagkus ay sila dapat ang magbigay sa atin ng serbisyo para di tayo mapahamak at hindi sila ang dahilan para tayo'y mapahamak. Sa ganitong mga pangyayari dapat may managot sa ating batas at mabigyan ng tamang disiplina ng dina pamarisan ng iba o para sa mga nagbabalak palang ay makapag isip isip na sila na kahit masikip na ang city jail ay may puwang parin sila dito.

 

Posted: Lakbay Lansangan

CYBERCRIME LAW

Sa nakalipas na mga buwan naging mainit sa mga Religios group ang RH Bill na sumusulong  para maging isang batas at itoy mariing tinututulan ng Simbahang Katoliko at umabot din sa lansangan ang kanilang pagtutol dito. At ngayon naman ay ang CYBERCRIMELAW na kasalukuyang binabatikos sa mga popular networking site maging sa ilang mga website, at sa mga lansangan ng Kamaynilaan ito'y pinu-protesta ng ilang mga indibidwal. Dahil ito daw ay batas na maaaring mag kontrol sa kalayaan ng pamamahayag, opinyon, at idea ng mga bawat isa sa hinaharap. At ako man ay di rin pabor dito.! Pero kahit di ako pumapabor dito ay may nakikita naman akong dahilan kung bakit gusto ng ating mambabatas na isulong ito at gawing isang constitution. At isa sa mga dahilan ay maprotektahan ang mga nangaabuso sa Internet laban sa isang tao, kompanya, at maging sa ating Gobyerno. Halimbawa nalang ang pag hack sa isang website malaya itong nagagawa ng isang indibidwal laban sa kung sinong gusto nyang isabutahe tao man , o kompanya at maging sa ating mga Government website at sanhi nito ay maantala ang serbisyo publiko kong sa ating gobyerno ito mangyari. At para naman sa mga social networking site kung may mga pag-labag na nakakasira ng ating pagkatao at di magandang post na mensahe o larawan laban sa atin ay may kakayahan tayo na maipagtangol ang ating karapatan sa pamamagitan ng Cybercrimelaw. Ang batas din na ito ay posibleng proteksyon sa mga nakaranas ng mga pangaabuso sa Internet lalo na sa mga kababaihang Filipina na pangunahing kaso ay ang involve sa sexual na pangaabuso na di nila alam na sa huli ay ganito ang kalalabasan. Para sa akin ito lang ang nakikita ko na posibleng magandang pedeng magawa ng batas na ito. Pero pagdating naman sa kalayaan ng ating pamamahayag maaring makontrol ng batas na ito ang ating idea, opinyon at pambabatikos lalo na sa ating mga pulitikong di tapat sa serbisyo publiko. At dahil dito pede kang masampahan ng kaso laban sa iyong isinulat na idea at opinyon lalo na kong di nila magustuhan ang iyong isinulat, at dahil dito isa na itong paraan para hadlangan ang ating kalayaan sa pamamahayag sa Internet. At posible rin magpapatuloy sa gawaing tiwali sa batas ang mga pulitikong umaabuso dahil wala ng maglalakas ng loob na lumaban sa kanila dahil ang nakararami ay takot masampahan ng kaso. Ito po ay opinyon ko lamang at bilang isang blogista naihahayag ko ng malaya ang aking opinyon sa ganitong usapin lalo na kong patungkol ito sa ating personal na pakikibaka sa ating lipunan ginagalawan. Kung isasa batas ito ng tuluyan..! At kahit di man ako pabor dito..Ay hangad ko parin na makatulong ito sa lahat at wag gawing panakot ng iba para sa mga taong may malinis na intensyon lalo sa nakararami.

Posted: Lakbay Lansangan

SA LIKOD NG MATATAAS NA GUSALI

Kasabay ng pagunlad ng isang Bansa ay makikita natin ang progreso ng bawat komunidad. At isa daw sa mga basehan dito ay ang pagdami ng establishment at pagtayo ng mga inprastraktura tulad ng mga tulay at mga nag-tataasang mga gusali, pagtatayo ng MRT at LRT at ng National Railways, pagdami ng mga sasakyan at pagkakameron ng mga  local and International commercial Plane, at mga naglalakihang mga Malls at Stadium at mga dekalidad na Koleheyo at Unibersedad at lahat ito ay meron na tayo dito sa Pilipinas at di tayo pahuhuli sa ibang bansa lalo na sa teknolohiya at kaalaman. Ang Metro Manila ang isa sa mga nagungunang mga Syudad sa buong Pilipinas na masasabi nating progreso dahil narin sa dami ng tao dito at mga nagnenegosyo, local man o dayuhan ay nandito ang karamihan at ito rin ang sentro o Capital ng Pilipinas at kilala maging sa ibang Bansa. Pero sakabila ng matatayog at nagagandahang mga gusali at mga Inprastraktura na itinayo ng pamahalaan at mga pribadong kompanya at sa pagbulusok sa mababang palitan ng dolyar sa peso sa kasalukuyan ay isa daw magandang basehan ng pag-angat ng ating ekonomiya at pagbaba ng poverty level sa Bansa. Pero sa akin parang mali yata ang datus o diagram na ginagamit nila para malaman ang status ng ating ekonomiya kung umaangat ba o hindi o nababawasan ba talaga ang mga naghihirap na Pilipino, o bumababa ba talaga ang poverty level sa bansa? Sa nakikita ko parang di parin nagbabago at parang lalo pang dumarami ang naghihirap. Bakit ko ba ito nasasabi? Nasasabi ko ito dahil isa rin akong probinsyano na halos 15 taon na ang nakakaraan simula ng mapadpad ako sa Lunsod ng Kamaynilaan at isa ako sa nakaranas ng buhay sa isang magulo, maingay, matao at maduming lugar na kung tawagin natin ay Iskwater sa mata ng lahat. At sa haba ng labin limang taon hangang ngayon meron parin at lalo pang dumarami at nagsulputan sa mga sulok ng Kamaynilaan. Ang sakin lang napaka simple lang para masabi kong umuunlad na nga ang Pilipinas kung matutulungan ng gobyerno na mawala na ang mga Iskwater area sa Kamaynilaan at sa iba pang mga lunsod sa kapuluuan lalo na ang mga nasa tabi ng ilog, sa ilalim ng tulay, sa mga kalsada na ang nagsisilbing tahanan ay ang kanilang Kariton, at sa mga Iskwater sa lupang pagaari ng gobyerno tulad ng naninirahan sa gilid ng Riles ng Tren. Kung di mabibigyan ng pansin ng gobyerno ang ganitong mga lugar sa buong Metro Manila at sa iba pang mga Lunsod ay patuloy silang darami at sa pagdami nila ay siya ring pagtaas ng poverty level sa ating Bansa at kasabay nito ay ang di magandang imahe ng isang Lunsod kung may mga ganitong kumunidad na di maayos at di kaakit-akit tingnan sa mata ng ibang tao, at sa ibang Bansa. Lagi nating isipin na tourist distination ang Pilipinas at million people around the world ang bumibisita sa Pilipinas kada taon. At dahil dito ayaw nating mapasama sa tanawin ng Pilipinas sa mata ng ibang bansa ang ating mga lugar tulad Esquaters Area. Dahil baka isipin nila isa ito sa "Its more Fun in the Philippines".Kaya ngayon palang isang seryosong action ang dapat gawin ng ating Pamahalaan sa lumalaki at nagsusulputang mga barong-barong sa mga sulok-sulok ng ating mga Lunsod.

Posted: Lakbay Lansangan

CONSTRUCTION WORKER SA ABROAD

Marami sa ating mga Pilipino na di man pinalad na makahanap ng magandang trabaho sa Pilipinas at kong makahanap man ay maliit lang ang kinikita at minsan ay di sapat para ikabuhay ng pamilya lalo na kong marami ang anak na pinapakain. Sa ganitong sitwasyon mas pinipili ng isang Padre de Pamilya na mangibang bansa na lamang kapalit ng lungkot at pangungulila sa Pamilya mabigyan lang ng maayos na pamumuhay ang iniwang mga mahal sa Pilipinas. At dahil di nakatapos ang ilan sa ating mga kababayan mas madali sa kanila na aplayan ang pagiging isang Construction Worker sa ibang bansa. Bilang isang OFW na ganito ang trabaho ay masasabi kong mahirap at minsan ay may panganib din ang trabaho ng isang Construction Worker, kahit sabihin nating bihasa na sa ganitong trabaho at may sapat na kakayahan at safety training ang bawat worker na sasabak sa Construction Site ay minsan ay di naiiwasan ang mga di inaasahang pangyayari at ito ay ang mga aksidente sa job site area. Maraming cases ng mga aksidente sa isang construction site at di natatapos ang isang project na walang naaaksidente at ilan sa mga pangkaraniwang aksidente na madalas mangyari ay mga  injuries, o kaya naman ay naputulan ng daliri o kamay, o nahulog or nabagsakan ng mga heavy solid metal at pagminamalas pa ng todo ay may namamatay pa at ayaw man nating mangyari ito ay patuloy parin sa pagiingat at walang tigil na pagpapa-alala ng Safety Team para sa kaligatasan ng mga Construction Worker. Maliban sa mga posibleng aksidente sa site area ay nan dyan din ang kakaibang klema ng panahon na nararanasan ng mga Construction Worker lalo na kung sa Middle East Country ka mapunta. Sa ilalim ng araw habang nagtatrabaho ka mula umaga hangang gabi at lunch break lang ang pahinga nakabilad ang katawan mo sa temperatura na napakainit at kung di ka sanay ay posibleng dumugo ang ilong mo o maranasan mo kung paano ma-heatstroke, at gayundin sa pagsapit ng winter sobrang lamig at kahit doble na ang pantalon at jacket mo ay pilit parin nararamdaman ng katawan mo ang lamig kasabay sa paghampas ng malakas na hangin na mahapdi sa balat. At kung first timer ka sa abroad at sa Middle East ka mapunta medyo hirap ka mag adjust sa klema at pangalawa ay sa Kultura ng mga ibang lahi na makakasama mo sa trabaho. Ilan lang ito sa mga hirap na nararanasan ng ating OFW na nasa Construction ang trabaho. Mahirap man ang kanilang trabaho ay handa silang magtiis dahil sa mga pangarap sa buhay na gustong matupad at para sa kanilang Pamilya na gustong makaranas ng katiwasayan at kaginhawahan sa buhay. Kaya para sa mga OFW isa lang masasabi ko MABUHAY KAYONG LAHAT at sa mga nagbabalak palang o sa mga nag-aaplay pa lang sa Pilipinas..Goodluck at lakas lang ng loob at itoy isa na dapat meron ka sa iyong dibdib.!

Posted: Lakbay Lansangan

Huli Cam na naman

Isa itong video na ipinalabas sa 24 oras kagabi lang at kung napanuod nyo ang news na ito ay talagang kikilabutan ka sa aktwal na pagnanakaw sa isang computer Shop sa Tondo, Maynila. At ang pangunahing mga biktima dito ay ang mga customer na kasalukuyang nagii-internet ng mga oras na yun.! Mabuti na lamang at walang nagtangkang lumaban sa mga biktima dahil kung nagkataon ay nabaril sila ng mga masasamang loob na ito. Pero ang hindi alam ng mga Holdaper ay maraming CCTV Camera ang nakapaligid at maging sa loob ng establishment, kaya huling huli ang aktwal nilang pagnanakaw at malaking ebidensaya ito laban sa kanila. Malaki ang naitutulong sa atin ng CCTV Camera lalo na kung mayroon tayong negosyo madali nating mamonitor ang mismong transaction ng mga taong papasok at palabas sa ating establishment. At kung sa di inaasahan at magkameron ng mga insidente na tulad nito ay mataas ang porsyento na malaman natin ang buong pangyayari dahil sa tulong ng Close Circuit Televison Camera or CCTV. Madalas na tayong nakakapanuod ng mga ganitong krimen, at nangunguna na ang pagnanakaw or panloloob sa mga maliliit na mga establishment like computer Cafe at kahit mga stand alone 24 hours burger store ay mainit din sa mga Holdaper o magnanakaw lalo na sa gabi. Sa mga ganitong pangyayari, nakakabahala at dagdag isipin sa isang nagnenegosyo na baka isang araw ay ikaw naman ang target ng mga walang hiyang magnanakaw na ito!. At para naman sa mga taong nagpaplano ring mag negosyo tulad ko ay parang nakakatakot magnegosyo sa ngayong dahil sa madalas na mga pangyayaring nakawan at panloloob sa mga maliliit na establishment. Dito sa Pilipinas nagsulputan na rin ang mga CCTV Camera sa mga lansangan lalo na sa mga matataong lugar di man provide ng ating gobyerno na malagyan ang lahat ng public road at mga pampublikong lugar at mga establishment area ay marami naman sa ating mga concern citizens ang may mga CCTV Camera sa kanilang mga kabahayan at gayundin ang ilang mga establisment owner.

Sa mga ganitong pangyayari naisip ko lang parang hanggang sa CCTV Camera lang nahuhuli ang gumagawa ng mga masasama. Sana maiba naman wag puro magnanakaw at masasamang loob ang laging nahuhuli sa Cam.! Dapat meron ding ganito sa unang bugso ng news sa TV "Police huli sa cam habang pinupusasan ang isang magnanakaw" o kaya "Magnanakaw huli sa cam habang tinutugis ng mga Police" o kaya naman " Holdaper sapul sa cam habang nakipagbarilan sa tumutugis sa kanyang mga police ". Diba ang ganitong mga balita ay masasabi natin na hindi lang ang mga kawatan ang marunong umaksyon sa harap ng Cam at gayundin ang ating kapulisan. Di ko naman sinasabi na walang ginagawa ang ating Kapulisan pagdating sa ganitong kaso dahil ang mission nila ay "TO SERVE IN PROTECT" the public.!Pero ang sakin lang wag tayong puro asa sa CCTV na marerekord naman dito ang lahat ng info na dapat nating malaman pagkatapos ng krimen, ang dapat kasabay ng pagdami ng mga CCTV dyan sa mga lansangan dapat dagdag police patrol 24 hours din para naman maibsan ang mga kaso na tulad ng nakawan. Subukan kaya ng ating PNP na magdeploy ng karagdagang Police Secutiry sa mga establishment area at sa mga pampublikong lugar at regular nilang gawin ito, at masasabi nating isa ito sa may mataas na porsyento na mabawasan ang mga krimen na tulad ng nakawan at ibat-iba pang mga modos operande sa ating mga lansangan.

Posted: Lakbay Lansangan

BerMonths Sa Pilipinas

Pag sapit ng September minsan di natin maiwasang makarinig ng awiting pampasko at itoy unang hudyat na Bermonth na at kasabay nito parang napapadali ang araw na ating hinihintay para sa ating mga Kristyano at ito ay ang araw ng Kapaskuhan dahil ito'y minsan lang sa isang taon at napakahalagang Holiday din para sa mga Pilipino. Dahil pagkakataon din ito na makasama ang ibang myembro ng ating pamilya lalo na kung galing pa sa malayong lugar tulad nalang ng mga Overseas Worker na taon din ang binibilang bago makauwi ng Pilipinas para makasama ang kanilang mga mahal sa buhay. At pagsapit naman October ay simula na rin ng Semester break sa mga koleheyo sa Pilipinas kaya ikinatutuwa din ito ng ating mga studyante dahil after ng final exam ay makakapahinga ng ilang Weeks para sa ikalawang Semester ng taon. At kung mapapansin natin dumadami na rin ang mga mall na nagsi-sale ng kanilang mga paninda dahil sa ganitong buwan maraming Kompanya rin sa Pilipinas ang nagbibigay sa knilang mga Empleyado ng tinatawag na mga advance partial bunos o mga incentive at itoy cash na matatangap at minsan naman ay mga gift check. At sa buwan naman ng November isa pang pagdiriwang ang di natin pedeng palampasin ang pag-alaala sa ating mga Mahal sa buhay na namayapa at ito ang "Araw ng mga Patay" at isang Lingo bago sumapit ang ika-isa ng Nobyembre ay abala na tayo sa paglilinis sa Sementaryo para sa pagsapit ng unang araw ng Nobyembre ay makapag-alay tayo ng bulaklak at kandila at panalangin sa puntod ng ating namayapang Mahal sa buhay. At ito'y isang napakahalagang holidays din para sa ating mga Pilipino. At pagsapit naman ng huling Bermonth ng taon ang siyang pinakahihintay ng lahat at ng iba pang mga Kristyanong Bansa sa Mundo at ito ang Buwan ng Disyembre. Sa atin sa Pilipinas ang ganitong Buwan ay abalang-abala na tayo sa preperasyon, nakikipagsiksikan na tayo sa mga pamilihan lalo na sa mall, naglilista na tyo mga ihahanda sa noche buena, at nagbabalot na rin tayo ng ating mga pinamiling regalo para sa ating mga inaanak at ito'y ilan lang sa mga kadalasan nating ginagawa lalo na kung araw nalang ang binibilang ay Christmas Celebration na!..

Posted: Lakbay Lansangan

Kotongero Huli sa Camera

Kung di man mahuli sa CCTV Camera ang mga masasamang loob, sa mga concern citizens naman na may mga personal na dalang Kamera posibleng masapol ang mga gagawa ng di maganda sa harap ng publiko. Tulad nalang ng isang Trafic Enforcer na nakunan ng video at sapul na sapul ang pangungotong sa isang motorista sa edsa Pasay Taft sa Maynila. Wlang takas at sapul sa kamera ang modos ng Trafic Enforcer na ito. At ngayon kasalukuyan na itong suspendedo sa trabaho at gayun din ang ilan nyang kasamahan. Sa concern citizens na kumuha ng video na ito na ibinalita sa 24 oras pansin ko talaga palang marami paring garapal na mga Traffic Enforcer sa ating mga lansangan. Maliit man o malaki ang nakukuha nila sa mga motoristang pasaway din sa kalsada ay masasabi parin natin na itoy korapsyon at kahit kailan ay di ito matatawag na tamang diskarte para mag kapera. Sa hirap nga daw ng buhay ngayon, may trabaho man tayo at regular na kumikita ay di parin sapat dahil sa mababang sahod lang ang ating natatangap pero kahit maliit lang o sapat lang ang ating kinikita ay marami pang magandang paraan para magka pera at hindi sa pangungotong or sa anu pang gawain na ipinagbabawal ng batas.Kaya para sa mga iba pang Traffic Enforcer dyan na gumagawa ng pangungotong kung naiiwasan mo ang mga cctv camera na nasa paligid mo...Ingat karin kc hindi lahat ng CCTV Camera ay nasa isang positioning lang..Minsan itoy naglalakd din at kong mamalasin ka ay baka habulin ka pa nito tulad na lang ng nasa larawang ito walang kawala at bawat galaw ay nakunan ng video hanggang sa iaabot ang karamput na kutong at ang kapalit nito ay kahihiyan at posibleng pagkawala ng tiwala ng ibang tao at gayun din ang trabaho na ipinagkatiwala ay posible rin mawala...

Posted: Lakbay Lansangan

HOME A LONG DA RILES

Dikit-Dikit at gawa sa mga wood materials, yero at plastik ang mga kabahayan na makikita natin sa tabi ng relis. Masyadong pilegroso ang ganitong lugar para sa isang pamilya lalo na kong may maliliit kang mga anak. Maliban sa masikip na lugar, at sa ingay ng Tren na dumadaan sa araw-araw ay takaw aksidente rin ito para sa mga naninirahan dito. Kung titingnan natin ang pamumuhay ng mga taong nasa Riles iisipin natin na talagang risky ang lugar, una dahil ilang dipa lang ang layo nila sa Riles at pag may dumaan na Tren baka magkamali sila ng galaw at mahagip ang sino man sa kanila. Pangalawa, ang kanilang mala-studio type na kabahayan dahil itoy magkakadikit at gawa sa kahoy ang karamihan, at sa di inaasahan na magkasunog maaring maging mabilis ang pagkalat ng apoy sa mga kabahayan. Napansin ko sa paglipas ng maraming taon ay patuloy din sa pagdami ang mga naninirahan sa tabi ng Riles ng Tren at dito ko naisip kasabay ng paglipas ng panahon ay siya rin dami ng mga naghihirap sa atin, it means tumataas population sa ating bansa at the same time pagtaas din ng poverty. Wala man tayong gawing survey sa madla, di man natin mabasa sa dyaryo o mapanuod sa telebisyon ang status ng kahirapan sa ating bansa ay makikita natin at mararamdaman dahil hindi naman tayo bulag at di rin tayo manhid.

Sa ngayon kung mapapansin nyo ganito na daw ating PNR ito ay  proyekto ng ating gobyerno na pagandahin ang ating  Philippine National Railways maganda na ang design sa labas at loob at kaakit-akit na ring tingnan at masasabi nating pang world class din ang dating at kong ma-experience nyo na makasakay dito sa mababang halaga ng pamasahe, aircon din, malinis at di siksikan tulad sa MRT sa Edsa at LRT sa Taft ay surely safe ang paglalakbay mo at iwas trafic din. Kaya lang sana sa pagpapaganda ng gobyerno sa PNR kasabay nito pagandahin din nila ang daanan ng mga Tren, alisin ang mga nagsulputang iskwater sa mga tabi nito lagyan ng Fence ang gilid ng railway, na posibleng pagtayuan pa ng mga barong-barong at maiwasan din ang abirya sa operasyon ng PNR dahil marami ng mga case ng aksidente sa Riles ng Tren at wag nating sabihing ito'y common case lang, mapanganib ang manirahan dito and for safety reason tulungan din ang mga iskwater dito na mabigyan ng maayos, malinis, at Komportableng tahanan para naman totally masabi natin na maganda na nga ang PNR.!at no doubt ako dyan.!

Posted: Lakbay Lansangan

Instant Ulam

Tayong mga Pinoy mahilig tayo sa mga tinatawag na "Tsetserya" at mabibili natin ito sa mga Grocery store or sa ating mga sari-sari store. Kadalasan sa mga produktong ito ay medyo salted ang taste at kahit medyo salted tamang timpla lang ito sa ating panlasa at masarap itong papakin kasabay ng softdrink lalo na kong nanunuod ka ng Sine or kahit nasa bahay ka habang nanunuod ng TV at nakataas ang dalawang paa sa sofa. Madalas din tayong magbaon nito sa tuwing pupunta tayo sa park with friends or outing kasama ang Pamilya or Barkada dahil instant food din ito na kahit nasaan ka pag meron ka nito instant nguya agad sa oras na kumalam ang tyan mo or habang wala kang ginagawa pede kang magpapak hangang gusto mo.! At madalas din nating pulutan ito sa inuman lalo na kong short sa budget "Tsetserya" lang pwede ng itapat sa bawat lunok mo ng alak o beer.  Isa sa mga paborito ko ang "La-La" sa tuwing magpupunta ako ng Grocery di ko maiwasang bumili nito dahil di lang pang relaks time ko ito kinakain at the same time pede rin siyang i-ulam sa kanin. Na try nyo na bang mag ulam nito? Naalala ko When I was in College dahil working student ako, trabho sa gabi aral sa umaga masyadong limitado ang oras ko dahil mag-isa lang ako sa boarding House at laging busy wala na akong time makapagluto. Minsan naisipan ko na iulam ang "Tsetserya" sa kanin at mas nagustuhan ko ang lasa ng "La-La". Isang subo ng kanin plus 1 pc of "La-la" na sinawsaw sa Vinegar at sa halagang 10 pesos noon ng "La-la" solve na ang isang meal ko sa isang araw. Kaya paminsan-minsan di ko maiwasang di bumili ng Lala pag may nakita ako nito sa mga saris-sari store or sa grocery dahil sa meryenda time ito ang paborito ko at minsan din kung wala kang Tsetsarong Baboy na panglahok sa ginisang Mongo, pede mo rin itong ilagay after ng maluto ang Mongo ilagay mo sa ibabaw ang isang dakot "La-la" na Fish Flavor sulit din ito at masa masarap pa siya sa Tsetsarong Baboy na kadalasan nating nilalagay sa ginisang gulay na Mongo..!

Posted: Lakbay Lansangan

Amerika

 Ano ba ang alam natin sa Bansang Amerika? Ano ba ang pagkakakilala natin dito? Di pa ako nakakarating ng Amerika pero sa nababasa ko at napapanuod sa TV, at naba-browse sa internet ay isa ito sa may magandang status ng ekonomiya sa kasalukuyang panahon at kilala bilang isang maimpluwensya at makapangyarihang Bansa sa Mundo. Sa nakalipas na mga araw maraming mga Bansang Muslim at napabilang na rin ang Southern Philippines (Muslim Area) na nagprotesta laban sa Amerika dahil dito daw nag originate ang kumakalat na mapanirang Short Film na kumalat sa mga networking site at sa isang popular video site sa internet na nagpapakita ng di magandang imahe ng pagkatao ni Propeta Mohammed at dahil sa mapanirang video ay naging marahas at bayolente ang mga Muslim Brotherhood sa kanilang pagprotesta laban sa Amerika at may mga namatay kabilang na dyan ang U.S. Ambasador sa Libya at ilan pang American Diplomat at kasabay nito ikinagulat ito ng Amerika dahil di nila inaasahan na ganito ang reaksyon ng mga Muslim sa ibat-ibang mga bansa. Naiintindihan ko ang emosyon at galit ng mga kapatid nating Muslim, pero pede naman silang mag protesta sa mapayapang paraan at di kailangan pumatay ng tao o kahit na sino, mapa-Amerkano man o ano mang lahi o kahit na anong Religion ang meron ka, dahil ang pagpatay sa kapwa mo tao ay Mortal na kasalanan. Alam ko sa Muslim bawal ding pumatay ng tao dahil labag ito sa pinaguutos ng Islam pero sa nakaraang protesta sa mga bansang Muslim sa nakalipas na araw ay karamihan sa kanila ay marahas at bayolente at may mga nasaktan at namatay pa. Nagtatrabaho ako sa isang Muslim Country sa kasalukuyan, at marami akong ka opisinang Muslim at di ako nagdalawang isip na magtanong kung anong komento nila sa isang Short Film na kumakalat sa internet, at isa lang ang kanilang sagot ang mag patuloy sa pag protesta laban sa Amerika, dahil naniniwala sila na responsable ito at binansagan pa nilang devil ang Amerika. Dahil sa galit nila sa gumawa ng mapanirang imahe ni Propeta Mohammed maging sa kanilang pananalita ay parang handa silang pumatay at mamatay sa ano mang oras na may masabi kang di maganda laban sa kanilang Propeta at sa kanilang paniniwala, at ramdam ko ang kanilang pagiging mapusok sa oras na di nila magustuhan ang iyong opinyon lalo na kong di ka pabor sa kanila. Sa tingin ko hindi naman lahat siguro ng Muslim ay ganito ang pagiisip na masyadong sarado sa reyalidad ng kapaligiran, At di rin siguro lahat ng Muslim ay bayolente at gustong manakit agad ng kapwa sa oras na may marinig siyang laban sa kanyang paniniwala. Isa akong Kristyano at marami na ring mga mapanirang documentaries, video, Movies at mga mapanirang kwento laban kay Jesus Christ na ginawa din sa Amerika at bilang isang Kristyano nainis din ako at nakaramdam ng galit dahil laban ito sa aking pinaniniwalaang Diyos. Pero ang galit ko ay wala sa bansang Amerika kundi nasa isang tao or group of Film Maker na gumawa nito na nagkataon lamang na siya'y Amerkano at di ko kailangang isipin na lahat ng Amerkano ay masasama at responsable dito, at di ko rin nanaisin maging bayolente at pumatay ng Amerkano para sa kabayaran ng pagkutya sa pinaniniwalaan kong Diyos. Dahil sa aral ni Jesus Christ na "Mahalin mo ang iyong Kaaway" sa madaling salita pag binato ka ng bato batuhin mo ng tinapay. Kung ginawan ka ng masama ng ibang tao, bilang ganti gawan mo siya kabutihan at huwag karahasan na tulad ng ginawa sayo at ito'y hindi alam ng mga taong di naniniwala kay Jesus Christ.

Posted: Lakbay Lansangan